W spotkaniu konsultacyjno-informacyjnym, które odbyło się 24 września 2010 r., uczestniczyło 20 osób reprezentujących zarządców dróg krajowych i wojewódzkich, RDOŚ, organizacje społeczne i przyrodników, w tym ekspertów specjalizujących się w sporządzaniu ocen oddziaływania na środowisko. Warto odnotować obecność wicedyrektora olsztyńskiego ZDW - Władysława Łukaszuka oraz dyrektora RDOŚ – Stanisława Dąbrowskiego, gospodarza spotkania. Omówiono główne wyzwania i przeszkody stojące na drodze skutecznemu uwzględnianiu przepisów ochrony przyrody w branży drogowniczej.

Wypracowano konkretne rekomendacje, które mają pomóc w skuteczniejszej ochronie zadrzewień przydrożnych. Wśród wypracowanych postanowień warto wymienić:

1. Stworzenie jednolitej bazy danych przyrodniczych, która będzie służyć zarządom dróg, projektantom dróg i przyrodnikom. Dzięki bazie będzie można zidentyfikować lokalizacje, dla których istnieją dane dotyczące gatunków i siedlisk chronionych, w tej chwili rozproszone w różnych zasobach. Dyrektor RDOŚ Stanisław Dąbrowski zadeklarował podjęcie prac na rzecz uruchomienia takiej bazy dla obszaru województwa warmińsko-mazurskiego, poczynając od udostępnienia w internecie danych będących w dyspozycji RDOŚ.

2. Powstanie mechanizmu weryfikowania i oceny jakości przyrodniczych prac inwentaryzacyjnych, w oparciu o środowisko osób wykonujących te zadania. Dyrektor Dąbrowski rozpozna możliwość powierzenia tego zadania Regionalnej Radzie do spraw OOŚ po jej poszerzeniu o właściwych specjalistów.

3. Przygotowanie praktycznej instrukcji postępowania w przypadku stwierdzenia obecności pachnicy w drzewach wycinanych planowo lub interwencyjnie (cięcia sanitarne i usuwanie wiatrołomów). Dr Andrzej Oleksa przygotuje projekt takiej instrukcji i skonsultuje go z RDOŚ oraz użytkownikami, czyli służbami drogowymi. Przewidujemy, że znajdzie ona zastosowanie w całym kraju, podobnie, jak instrukcja monitoringu pachnicy opracowana uprzednio przez niego na zamówienie GDOŚ. Metodyka postępowania z zagrożonymi stanowiskami pachnicy będzie szczegółowiej opisana w podręczniku ochrony alej jako siedliska pachnicy, planowanym do opublikowania na początku roku 2012, w ramach programu "Drogi dla Natury".

4. Zaproponowano także podjęcie przez drogowców działań na rzecz lepszego rozpoznania walorów przyrodniczych alej, np. poprzez włączenie się przyrodników do okresowych przeglądów drzew przydrożnych.

Oprócz wymienionych powyżej najważniejszych rekomendacji, spotkanie posłużyło wzajemnemu zrozumieniu osób z różnych branż, które mają do czynienia w ten czy inny sposób z przydrożnymi drzewami. Poznaliśmy lepiej problemy, z którymi się zmagamy w naszej pracy i mamy nadzieję na skuteczniejsze ich rozwiązywanie, z pożytkiem dla dróg i towarzyszącym im drzew.